Наставления Святых отцов

Кто боится тьмы кромешной, здесь не станет блуждать во тьме греховной. Кто объемлется страхом, [помышляя] о плаче и скрежете зубовном, здесь не иссушит потоки [покаянных] слёз из своих очей. Кто с содроганьем [представляет] нестерпимость [грядущих] мучений, здесь денно и нощно исходит неутихающим плачем. Кто трепещет сурового возмездия [за гробом], здесь не коснеет в дерзостных деяниях. Кто намерен снарядиться в дальний путь, уже здесь печется о припасах. Кто чает в горький и страшный день суда пребыть неукоризненным и неподсудным, здесь не подвергнет осуждению брата. Кто задолжал своему [небесному] Господину несметное множество талантов, тот ближнему по естеству отпустит долг числом в пятьдесят, и в сто. Кто желает [невозбранно] взойти на небеса сквозь строй поднебесных духов, уже здесь воззовёт о помощи к Господу. Кто ревнует о нетленных венцах, здесь [с верой] приемлет всяческую скорбь и утеснение. Кто надеется избегнуть [потопления] в свирепеющем океане [страстей], здесь пребудет утопающим в слезах. Кто восхочет целым и невредимым пересечь огненную реку, здесь приумножит дела милосердия. Кто думает воистину сподобиться блаженства [в мире горнем], здесь не преминет навестить болящего. Кто всецелым произволением внимает радостотворному гласу, вещающему: «Xорошо, добрый и верный раб!» [Мф. 25.21, 23], здесь не останется глух к молениям сирых. Кто радеет о наследовании того, что «не видел… глаз, не слышало ухо» [1 Кор. 2.9], здесь уподобится страннику, непрестанно тоскующему [о небесном отечестве]. Кто жаждет испить из источника Жизни, здесь не осквернит себя порочными похотениями.

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱՌՆԵՑԻ (XII-XIII դդ.)

ՇԱՀԱՎԵՏ ԵՎ ՕԳՏԱԿԱՐ ԽՈՍՔ ԲՈԼՈՐ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՀԱՄԱՐ
(հատված)

Արդ, ով ցանկանում և տենչում է անանց կյանքը և անվախճան փառքը, թող այս կյանքում ուրանա անցավոր փառքը: Ով ցանկանում է դրախտի հեշտությունը, թող այստեղ չզվարճանա մարմնով: Ով կամենում է ապրել հրեշտակների հետ, թող այստեղ չնստի հրապարակներում: Ով սրտով սիրում է Տեր Հիսուսին, թող այստեղ Նրա հետ անբաժան լինի անարատ սրբությամբ: Ով շտապում է մտնել լույսի առագաստը, թող այստեղից իր հետ վերցնի ողորմության յուղը: Ով երկնչում է անվախճան որդերից, թող այստեղ լեզվով չկծոտի իր եղբորը: Ով զարհուրում է բորբոքված հրից, թող այստեղ իր մեջ հանգցնի նախանձի բոցը: Ով վախենում է արտաքին խավարից, թող այստեղ չշրջի մեղքերի խավարի մեջ: Ով վախենում է աչքերի լացից և ատամների կրճտումից [դժոխքում], թող այստեղ իր աչքերից չցամաքեցնի [ապաշխարության] արցունքների վտակը: Ով սարսափում է անտանելի տանջանքներից, այստեղ գիշեր ու զօր թող արտասվի անդադար: Ով դողում է սաստիկ պատուհասից, թող այստեղ շարունակ հանդուգն չլինի: Ով կամենում է երկար ճանապարհ գնալ, թող այստեղ իսկ ճանապարհի պաշար պատրաստի: Ով կամենում է անդատ և անդատապարտ մնալ դառն ու ահեղ դատաստանում, թող այստեղ չդատապարտի իր եղբորը: Ով իր Տիրոջը պարտք է բյուրավոր քանքարներ, թող այստեղ իր նմանին շնորհի հիսունն ու հարյուրը: Ով կամենում է երկինք անցնել չար դևերի միջով, թող իր Տիրոջից օգնություն խնդրի հենց այստեղ: Ով ցանկանում է անանց պսակը, թող այստեղ համբերի ամենայն վշտի ու նեղության: Ով կամենում է ազատվել բոցածավալ ծովից, թող իր աչքերից արցունքներ հեղի այստեղ: Ով կամենում է անվնաս անցնել հրեղեն գետը, թող այստեղ ավելացնի իր ողորմությունը: Ով ցանկանում է մտնել անվրեպ վայելչության մեջ, թող այստեղ չզլանա այցելել հիվանդին: Ով հոժարում է լսել երանավետ ձայնը, որ ասում է՝ «Ազնիվ, բարի և հավատարի՛մ ծառա» [Մատթ. 25.21, 23], թող այստեղ չփակի իր ականջները ողորմություն խնդրողների հանդեպ: Ով ախորժում է ժառանգել այն, ինչը «ո՛չ աչքը տեսավ, և ո՛չ ականջը լսեց» [Ա Կոր. 2.9], թող այստեղ դեգերի անդադար թախանձանքով: Ով կամենում է ըմպել Կյանքի աղբյուրից, թող այստեղ մաքուր և անարատ մնա աղտեղի ցանկություններից: